Kizlar uyudugunda dun azicik dusunme vaktim oldu, neden acaba icinde bir alisveris canavari olustu. yada soyle soyleyeyim, neden alisveris yapip aldiklarimla tamin olmayip, bisey almamis gibi hissediyorum. Cevap basitmis, cunku bu minik cadilar benim alisveris merkezinde gonlumce doyasiya gezmeme izin vermiyorlar. hemencecik mizirdaniyorlar. Haliyle bende bir iki dakika icinde birseyler ativeriyorum sepete; eve gelince bile ne aldigima bakamiyorum.

Cabucak buyuyun kizlar, beraber rahatca dolasalim artik.

Dun aksam bilgisayar bakmaya gittik, ama maalesef siz yine cadilik yapip durmadiniz. Ben sizleri alisveris merkezinin icinde bir saga bir sola gezdirip durdum, sirf babaniz rahatca bilgisayar baksin diye. Defne aglayinca; Defne kucagimda, Duru bebek arabasinda. Hem araba surup hem bebek tasimak, olmaz degilmis, yapilirmis. Bir ara o halde bir resmimizi cektirip kayitlara geceyim bari. Aaaa sansizligin buyugu, begendimiz bilgisayarin magazada tukenmis olmasi...

Gece gece 9 gibi eve ancak donduk, kizlari yatirdik... sadece bir bolum Desperate izleyip cuppppp yataga... Ama saat 1 de kizlar hopp ayakta, ackmislar. Kisa bir nursing session indan sonra neyseki sabah kadar uyuduk...

bir on gune kadar, 9 aylik olacaksiniz.

Inanilmaz derece de hal ve hareketlerinizde degismeler oldu. Daha cok oyun oynuyorsunuz, kendi kendinize konusuyorsunuz

Hemen hemen son bir aydir; gunde iki defa gunduz uykusu alir oldunuz; 1.5 veya 2 saat civari. Aksam 7:30 dan sabah 6:30 a kadar uyuyorsunuz, sadece gece birkere acliktan uyaniyorsunuz. Kendi kendinize uyumayi ogrendiniz; ben ve Murat ne kadar mutluyuz bu durumdan anlatamam.

Fasulye yemeklerine bayiliyorsunuz; Dun ilkkez kendi kendinize (tamamen kendi kendinize ) makarna yediniz.

Sindilik gelismeler bu kadar.

Son bir haber ; TR ye gidisimiz azicik ertelendi. Ekim basinda babamizla beraber gitmeye karar verdik, ve Subat basina kadar da TR kalmayi planliyoruz...