Yaklasik bir saat once Duru bizim yataktan dustu. NAsil oldugunu anlamadim, ama hicbir ozru yok bu isin.
Sanki o an dunya durdu sandim; zamani geri almak istedim, sadece brkac saniyecik. ama olmuyor maalesef.
Suan o kadar mutsuzum ki; birseyler dugumlendi gogsume bir turlu duzelmiyor. Her an baska birsey olacakmis korkusu olustu; nefes alamiyorum.
Neyse ki suan iyi kuzum. Kazanin arkasindan hemen emzirdim ve dr u aradim. Duru yu takip etmemi soyledi; sordugu sorulara verdigim cevaplara gore kzumun birseyi yok iyi ama gelde bunu benim kalbime anlat.
Keske ben dusseydim:(( cok kotuyum cok....
O duyguyu bilirim , ilk 6 aylıktı sanırım düşürdüğümde , altını dgiştirmek için biran yalnız bıraktıgımda nasıl olduysa dönüp düşmüş , çokta ağlamıştı. Daha sonraları birkaç kez daha oldu , hatta en son gecen gece 4 te yanımda yatarken takkk diye bir ses ve yerde aglayan bir kuzu . Of off yani , zor bu işler , allah acılarını göstermesin.
ReplyDeleteKızlar çok tatlı bu arada:)
Tesekkur edrim kuzunun annesi yaaa. Yavas yavas atlatmaya calisyorum. Herkesin dedigi gibi cocuklar duse kalka buyur ama ilk kez olunca yasadigim korkunun tanimi yok...
ReplyDelete